Miasto widmo w Amazonii

autor zdjęcia: shutterstock

źródło: Rzeczpospolita

Jedna z lepiej zachowanych budowli w Airão Velho

autor zdjęcia: archiwum autora

źródło: Rzeczpospolita

Jacek Pałkiewicz w wilgotnym lesie tropikalnym nad Rio Negro

autor zdjęcia: archiwum autora

źródło: Rzeczpospolita

Lateks naturalny – mleczko kauczukowe pozyskiwane z drzewa kauczukowego

autor zdjęcia: archiwum autora

źródło: Rzeczpospolita

Nienaruszony zakątek przyrody w dorzeczu Rio Negro

Surrealistyczna osada Airão Velho nad Rio Negro to kolebka portugalskiej kolonizacji. Co ma dziś do zaoferowania śmiałkom zza oceanu?

Po minięciu rozciągającego się na długości 90 km Anavilhanas – największego archipelagu rzecznego na świecie: 400 wysp, bagienne lasy zwane igapo’, mokradła, istny raj dla badaczy i naukowców – kąpiemy się na pięknej plaży stanowiącej jaskrawy kontrast między białym jak śnieg piaskiem a ciemną tonią Rio Negro. Dopełnieniem atrakcji są igraszki z różowymi delfinami, które karmimy i z którymi wchodzimy w interakcje. 

Bóstwa animistyczne

Oszałamiająca selwa amazońska zawsze była siedzibą bóstw animistycznych, krainą mitów i pierwotnych wierzeń religijnych. Roi się od tajemniczości, demonów i zjaw, pozbawia człowieka rozsądku i zmusza do wypatrywania dziwów. Kilka dni temu w portowym szynku w Manaus, zapełnionym w samo południe robotnikami portowymi, piłem piwo z synem delfina rzecznego, zwanego przez tubylców boto. Miał na imię João i był oficjalnie zarejestrowany w urzędzie stanu cywilnego w Alenquer jako owoc związku pani Terezy Conceição właśnie z boto. W istocie rzeczy młody doker w pełni przynależał do rasy ludzkiej, nawet jeśli jako blondyn o jasnych oczach zupełnie nie pasował do miejscowych standardów genetycznych. Opowiadał mi o osobliwej koligacji łączącej go z ojcem, różowym delfinem...